అనామిక@జీమెయిల్.కాం - PART - II

[[[[ మొదటి భాగం కొరకు Part - I ని క్లిక్ చేయండి...]]]

వెంటనే నేను 'అయ్యో ఆ అమ్మాయి మెయిల్ నుండి మెయిల్స్ వస్తున్నాయని కంప్లైంట్ ఇచ్చింది నేనే కావాలంటే అంకుల్ ని అడగండి అని ఆయన వంక చూసాను. ఆయన అయోమయం గానే అవునని చెప్పారు. ఆ పోలీస్ కి మతిపోయింది. అదేంటి? నువ్వే హ్యాక్ చేసి నీకే మెయిల్స్ పంపించుకుని మళ్ళీ నువ్వే ఎందుకు కంప్లైంట్ ఇచ్చావ్ అన్నాడు. బాబోయ్ నేను హ్యాక్ చేస్తే చనిపోయిన అమ్మాయిని వెతుక్కుంటూ నేను ఎందుకు వీళ్ళ ఇంటికి వెళ్తాను. నేనే అంకుల్ ని తీసుకుని ఎందుకు కంప్లైంట్ ఇవ్వడానికి వస్తాను అని తిరిగి ప్రశ్నించాను. కల్పన వాళ్ళ నాన్న గారు నన్ను నమ్మారు. పోలీసులతో ఈ అబ్బాయి అయ్యుండడు ఇతనికి ఏం సంబంధం లేదు. అంతగా అవసరమైతే కేసు వెనక్కి తీసుకుంటాం అని చెప్పాక ఇక చేసేదేమీ లేక ఆయనతో పాటు పోలీసులు కూడా వెళ్ళిపోయారు.

నేను ఇంకా అయోమయం లోనే ఉన్నాను. అసలు ఇదెలా జరుగుతుంది? మా ఇంట్లో నేను తప్ప నా కంప్యూటర్ ఎవరూ వాడరు. మరలాంటప్పుడు కల్పన మెయిల్ ఎవరు ఓపెన్ చేస్తున్నారు? అదీ మా ఇంట్లో నుండి. ఏం అర్ధం కావట్లా ఇలా అనుకుంటూ నా రూం లోకి వెళ్ళాను. నా కంప్యూటర్ ఆన్ చేయడానికి బటన్ నొక్కాను. ఆన్ కాలేదు. తీరా చూస్తే వెనకాల వైర్ తీసేసి ఉంది. నేనెప్పుడూ కంప్యూటర్ ఆఫ్ చేస్తా కాని వెనకాల వైర్ తీయను. అనుమానమొచ్చి వెంటనే మా అమ్మ ని పిలిచి అడిగాను. నేనే తీసాను రా, నువ్వు దాన్ని కట్టేయకుండా వెళ్ళిపోతున్నావు, నాకేమో దాన్ని ఎలా ఆఫ్ చేయాలో తెలీదు అందుకే వెనకాల ప్లగ్ లో నుండి వైర్ లాగేస్తున్నా అని చెప్పింది. నేను కంప్యూటర్ ఆఫ్ చేయకపోవడమేంటి? నేను ఎప్పుడు బయటకెళ్ళినా ఆఫ్ చేసే వెళ్తాను కదా పోని ఒకసారి అంటే మరిచిపోయా అనుకోవచ్చు మా అమ్మ రోజూ వైరు తీసేస్తున్నా అంటుంది కదా రోజూ ఎలా మరిచిపోతా? అంటే నేను లేనప్పుడు ఎవరో ఆన్ చేస్తున్నారు కాని ఎవరు? ఇలా ఆలోచిస్తూ మా అమ్మ ని  'అమ్మా నేను లేనప్పుడు ఎవరైనా నా కంప్యూటర్ ఆన్ చేస్తున్నారా? అని అడిగాను. నువ్వు కాకుండా ఇంట్లో ఇంకెవరు వాడతారు రా. ఎవరూ ఆన్ చేయరు అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది. తను వెళ్ళిపోయాక వైర్ కనెక్ట్ చేసి కంప్యూటర్ ఆన్ చేసా. వెంటనే ప్లగ్ బాక్స్ లో నుండి నిప్పులు వచ్చి షార్ట్ సర్క్యూట్ అయ్యి నా రూం వరకు వైరింగ్ మొత్తం కాలిపోయింది. ఫ్యాన్లు, లైట్లూ ఏమీ పని చేయట్లా. కంప్యూటర్ కి ఏమైనా అయ్యిందేమో చూద్దామని కంప్యూటర్ ని ఇంకో రూం లోకి మార్చి వైర్ పెట్టి ఆన్ చేసాను. బానే పని చేస్తుందని ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. ఎలెక్ట్రిషియన్ వచ్చి బాగు చేసే వరకు నా మకాం ఈ రూం లోకి మార్చేసాను.

తన నుండి ఏమైనా మెయిల్స్ వచ్చాయేమో చూసుకున్నాను. కానీ ఏమీ రాలేదు. ఇంక స్నానం చేద్దామని కంప్యూటర్ ని ఈ సారి ఆఫ్ చేయడాన్ని గుర్తుపెట్టుకుని మరీ ఆఫ్ చేసి  స్నానానికి వెళ్ళాను. స్నానం పూర్తి అయ్యాక తిరిగి వచ్చి చూస్తే వింతగా కంప్యూటర్ ఆన్ అయ్యి ఉంది. నాకేమీ అర్ధం కాలేదు. మళ్ళీ కంప్యూటర్ ని షట్ డౌన్ చేసాను. కాని కంప్యూటర్ ఆఫ్ అవ్వటం లేదు రీస్టార్ట్ అవుతుంది. ఎన్ని సార్లు ఆఫ్ చేసినా రీస్టార్ట్ అవుతుంది. ఏం జరుగుతుందో అర్ధం కాలేదు. ఒకవేళ ఆఫ్ బటన్ పనిచేయడం లేదేమో ఆఫ్ చేసినా రీస్టార్ట్ అవుతుందని నాకు తెలిసిన  కంప్యూటర్లు బాగు చేసే అతనిని ఇంటికి పిలిపించి చూపించాను. అతను వచ్చి చెక్ చేసి ఆఫ్ చేసి చూసాడు. ఆశ్చర్యం. అతను ఆఫ్ చేయగానే మామూలుగానే ఆఫ్ అయిపోయింది.విచిత్రం గా  ఉందే? నేను ఎన్నిసార్లు ఆఫ్ చేసినా ఆఫ్ అవ్వనిది ఇప్పుడు మామూలుగా ఆఫ్ ఐపోయిందే అన్నాను. అతను మీరు షట్ డౌన్ నొక్కబోయి రీస్టార్ట్ నొక్కుతున్నట్లున్నారు అని అంతా బానే ఉందని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. నాకేదో అనుమానం గా ఉంది. 

రాత్రి బోజనం చేసి నా రూం లో కరెంట్ లేనందు వల్ల కంప్యూటర్ పెట్టిన గదిలోనే పడుకున్నా. డోర్ లాక్ చేసి లైట్ ఆప్ చేసి పడుకున్నా. సరిగ్గా నిద్ర పట్టటం లేదు కానీ కళ్ళు మూసుకునే ఉన్నాను. రాత్రి ఒంటి గంట దాటాక ఏదో శబ్ధాలు అవుతుంటే మెలుకువ వచ్చింది కాని కళ్ళు తెరవలేదు. టక టక అని  నా కంప్యూటర్ కీ బోర్డ్ లో చాలా వేగం గా ఎవరో టైపు చేస్తున్నట్లు ఒకటే శబ్ధం. నాకు భయం మొదలయ్యింది. కళ్ళు తెరిచి చూడడానికి ధైర్యం సరిపోలేదు. అలానే కళ్ళు మూసుకుని అటు వైపు తిరిగి పడుకున్నా. కాని కళ్ళ మీద వెలుగు పడుతుంది. నేను పడుకున్నప్పుడు బెడ్ లైట్ కూడా వేసుకోను. కాని ఈ వెలుగు ఎక్కడిది? ఇంక లాభం లేదని ధైర్యం చేసి కళ్ళు తెరిచి చూసాను. కంప్యూటర్ ఆన్ అయ్యి ఉంది. ఛా..! మళ్ళీ ఇది ఆన్ అయ్యి చచ్చినట్లుంది అని ఆఫ్ చేయడానికి లేచాను. అంతే నా గుండె ఒక్కసారి ఆగినంత పనయ్యింది. స్క్రీన్ మీద జీమెయిల్ ఓపెన్ చేసి ఉంది. కీబోర్డ్ లో  ఒక్కొక్క కీ దానంతట అదే ప్రెస్ అవుతుంది. ఒక్కొక్క అక్షరం స్క్రీన్ లో టైపు అవుతుంది. నాకు ముచ్చెమటలు పట్టేసాయి. వెన్నులో వణుకు పుడుతుంది. అక్కడ ఒక్క క్షణం కూడా ఉండలేకపోయాను. వెనక్కి తిరిగి చూడకుండా గడియ తీసి బయటకొచ్చి మా అమ్మ నాన్న ని పిలిచి జరిగింది చెప్పాను. వాళ్ళు ఆశ్చర్యపోయారు. ముగ్గురం కలిసి ఆ రూం కి వచ్చి లైట్ ఆన్ చేసాము. కాని కంప్యూటర్ ఆన్ చేసి లేదు. మా నాన్న వెటకారం గా 'నిద్ర లో ఏదో కలగని ఉంటాడు. అయినా ఇంత పిరికి నా కొడుకు నా కొడుకుగా ఎలా పుట్టాడే? నేను చిన్నప్పుడు స్మశానాల్లో పందేలు కాసి మరీ వెళ్ళి పడుకుని వచ్చే వాడిని. దెయ్యాలే నన్ను చూసి భయపడి పారిపోయేవి అని ఆయన భాగవతం మొదలు పెట్టాడు. 'బాబూ నీ వీర గాధలు వినే ఓపిక నాకు లేదు. నేను పడుకుంటున్నా అని వచ్చి లైట్ వేసుకుని పడుకున్నాను.

 తెల్లారి లేచాక టిఫిన్ చేసి ఒకసారి మెయిల్ చూసుకుందామని జీమెయిల్ ఓపెన్ చేసాను. కల్పన నుండి ఈమెయిల్. అంతే నా గుండె ఝల్లుమంది. ఓపెన్ చేయాలంటేనే భయం గా ఉంది. ధైర్యం చేసి ఓపెన్ చేసా.  'ప్లీజ్ హెల్ప్ మీ.. నాకు నీ సాయం కావాలి. దయ చేసి నీ రూం లో ఉన్న గాయత్రీ యంత్రాన్ని తీసేయ్. కంప్యూటర్ ని ఎప్పుడు ఆఫ్ చేయకు. నీతో మాట్లాడాలి. దయచేసి నాకు సహాయం చెయ్యి. అని ఉంది. అంతే నాకు ఏమీ అర్ధం కాలేదు. వెంటనే నా రూం కి వెళ్ళి చూసాను. లోపల గోడకి డొర్ పైన గాయత్రీ యంత్రం ఉంది. అది అంతకు ముందు అక్కడ లేదు. వెంటనే మా అమ్మ ని పిలిచి అది ఎప్పుడు పెట్టారు? ఎవరు పెట్టారు? అని అడిగాను. మా అమ్మ నేనే పెట్టాను రా. మొన్న గురువు గారు ఇంటికి వచ్చినప్పుడు ఆయన నీ రూం లో పెట్టమని ఈ యంత్రం ఇచ్చారు అని చెప్పింది. మా అమ్మ కి జరిగింది మొత్తం చెప్పాను. మా అమ్మ భయపడిపోయింది. వెంటనే గురువు గారి దగ్గరకి వెళ్దామని తీసుకెళ్ళింది. ఆయనకి జరిగింది మొత్తం చెప్పాను. చివర్లో గాయత్రీ యంత్రం గురించి ఆ అమ్మాయి మెయిల్ పంపిన సంగతి చెప్పాను. ఆయన నవ్వి నీకు ఇవాళ మెయిల్ పంపక ముందు ఎప్పుడు చివరగా మెయిల్ పంపింది అని అడిగారు. రెండు వారాల క్రితం పంపింది. ఆ తర్వాత నుండి మళ్ళీ ఇవాళే వచ్చింది అని చెప్పాను. ఆయన రెండు వారాల క్రితం మీ ఇంటికి వచ్చినప్పుడు నాకెందుకో నీ రూం లో ఏదో అదృశ్య శక్తి ఉన్నట్లనిపించింది. అందుకే మీ అమ్మ కి ఆ యంత్రం ఇచ్చి నీ రూం లో పెట్టమనాను. అప్పటి నుండి మళ్ళీ నీకు ఏమి మెయిల్స్ రాలేదంటున్నవు. నిన్న నీ రూం లో కరెంట్ పోయాక నీ కంప్యూటర్ని నీ రూం నుండి బయటకి తీసుకొచ్చి ఇంకో రూం లో పెట్టాక మళ్ళీ నీకు మెయిల్ వచ్చింది. రాత్రి ఏవో శభ్దాలు, కంప్యూటర్ ఆన్ అవ్వడం జరిగాయి అని చెప్పావు. దీన్ని బట్టి నీ కంప్యూటర్ లోనే ఏదో అదృశ్య శక్తి ఉంది అని చెప్పారు. అదృశ్య శక్తి అంటే ? అని అడిగాను. అంటే గాలి, ఆత్మలు ఇలాంటివి అన్న మాట అని చెప్పారు. నేను నవ్వి ఎక్కడైనా దెయ్యాలు ఆత్మలు కంప్యూటర్ వాడతాయా? అని వెటకారం గా అడిగాను. ఆయన శాంతం గా అది నీకు కంప్యూటర్. కాని ఆ ఆత్మ కి అది ఒక మాధ్యమం(Medium). ఆత్మలకి శరీరం ఉండదు. శబ్ధం చేయలేవు. కాని అవి తమ ఉనికి చాటుకోడానికి ఏదో ఒక మాధ్యమాన్ని ఆశ్రయిస్తాయి. ఉదాహరణకి కొందరికి గాలి సోకిందని అంటారు అంటే ఆత్మ ఒక మనిషి ని మాధ్యమం గా వాడుకుని తన ఉనికి చాటుకుంటుందని అర్ధం. కొన్ని చోట్ల బొమ్మలు విచిత్రం గా ప్రవర్తిస్తున్నాయని వింటూ ఉంటాం. అలాగే నీ ఇంట్లో ఉన్న ఆత్మ నీ కంప్యూటర్ ని మాధ్యమం గా వాడుకుంటుంది. దాని ద్వారా తన ఉనికి చాటుకుంటుంది. లేదా దాని ద్వారా తను అనుకున్నది సాదించడానికి ప్రయత్నిస్తుండవచ్చు అని వివరం గా చెప్పారు. ఆయన చెప్పింది విన్నాక ఆలోచించాను. కల్పన చనిపోయింది. తను చనిపోయాక కూడా తన మెయిల్ నుండి మెయిల్స్ వస్తున్నాయి. అది కూడా నా కంప్యూటర్ నుండే. తనని ఆన్ లైన్ కి ఎప్పుడు రమ్మన్నా నువ్వు ఇంట్లో ఆన్ లైన్ లో ఉండగా నేను ఆన్ లైన్ లో ఉండలేననే చెప్పేది. అంటే కల్పన ఆత్మే నా కంప్యూటర్ ద్వారా నాకు మెయిల్స్ పంపి నాతో కమ్యూనికేట్ అవుతుంది. కానీ ఎందుకు? తను ఏదో చెప్పాలనుకుంటుంది. తనకి సహాయం చేయమంటుంది.

ఇప్పుడేం చేయమంటారు అని అడిగాను ఆయనని. ఆ ఆత్మ ని ఆ కంప్యూటర్ నుండి వేరు చేద్దాం. రేపే మీ ఇంటికి వస్తాను. పూజ మొదలు పెడతాను అని చెప్పారు. ప్రస్తుతానికి ఇంటికి వెళ్ళమన్నారు. ఇద్దరం ఇంటికి వచ్చేసాం.  నాకు ఆ రూం లోకి వెళ్ళడానికి భయం గా ఉంది. కాని ఎందుకో వెళ్ళాలనిపించింది. నెమ్మదిగా డోర్ తీసాను. కంప్యూటర్ ఆఫ్ చేసే ఉంది. లోపలికి వెళ్ళాను. ఒక్కసారి గా డోర్ లాక్ పడిపోయింది. నాకు గుండె ఆగినంత పనయ్యింది. కంగారుగా డోర్ తెరవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను. కంప్యూటర్ ఆన్ అయ్యింది. నాకు భయం తో ఊపిరి ఆగిపోయిద్దేమో అన్నట్లుంది. అప్పుడు కీ బోర్డ్ నుండి శబ్ధాలు మొదలయ్యయి. స్క్రీన్ మీద ఒక్కో అక్షరం ప్రత్యక్షమవుతుంది. నాకు సహాయం చెయ్యి. Please Help me. అని టైపు చేసింది. నేను భయం తో గట్టిగా కేకలు పెట్టాను. మా అమ్మ అవతలి వైపు నుండి డోర్ తీసింది. నేను చెమటలు కక్కుతూ బయటకి పరిగెత్తాను. అమ్మ నన్ను అరిచింది అసలు ఆ రూం లోకి ఎందుకు వెళ్ళావ్ అని. నేను మా అమ్మ వాళ్ళ రూం లో పడుకున్నాను. ఆ సంఘటనే గుర్తొస్తుంది. తను నాకు హాని చేయాలని ప్రయత్నించటం లేదు. ఏదో సహాయం కోరుతుంది. ఏదో చెప్పాలని ప్రయత్నిస్తుంది. అదేమిటో తెలుసుకోవాలి. తనతో ముఖాముఖీ మాట్లాడడం ఎలా? ఇలా ఆలోచిస్తుండగా తను ఒకసారి నేను మా ఫ్రెండ్ రూం లో జీమెయిల్ ఓపెన్ చేసినప్పుడు నాతో ఆన్ లైన్ లో మాట్లాడిన సంగతి గుర్తొచ్చింది. నేను ఇంట్లో కంప్యూటర్ లో కాకుండా వేరే కంప్యూటర్ లో ఆన్ లైన్ లో ఉంటే తనతో డైరెక్ట్ గా మాట్లాడడం కుదిరిద్ది అన్న మాట. ఇలా ఆలోచన రాగానే మా ఫ్రెండ్ కి ఫోన్ చేసి వెంటనే వాడి లాప్ టాప్ తీసుకుని మా ఇంటికి రమ్మన్నాను. లాప్ టాప్ తీసుకుని వాడిని కూడా ఆ రూం లోకి తీసుకెళ్ళాను. డోర్ లాక్ చేసాను. వాడికి ఏమి అర్ధం కాక ఏంట్రా డోర్ లాక్ చేస్తున్నావ్. రొమాంటిక్ సినిమా సిడి ఏమైనా ఉందా అని ఆత్రం గా అడిగాడు. రొమాంటిక్ కాదు హారర్ మూవీ చూపిస్తా ఉండు అని చెప్పాను. వాడు నా వంక అయోమయం గా చూస్తున్నాడు. ఏదో తెలియని ధైర్యం ఆవహించింది. కంప్యూటర్ వంక చూసాను. ఆఫ్ చేసి ఉంది. వెంటనే బిగ్గరగా  'కల్పనా నీతో మాట్లాడాలి ఆన్ లైన్ కి రా అని అరిచాను. ఏంట్రా ఎవరితో మాట్లాడుతున్నావ్ రా. ఎందుకు అరుస్తున్నావ్ అని అడిగాడు వాడు. వాడిని నోరు ముయ్యమని ఇంకోసారి గట్టిగా కల్పనా నువ్వు ఇక్కడే ఉన్నావని తెలుసు. ఇవాళ నీ విషయం తేలిపోవాలి ఆన్ లైన్ కి రా అని అరిచాను. అంతే టక్కున కంప్యూటర్ ఆన్ అయ్యింది. ఆ ఊహించని సంఘటన కి మా వాడికి మూర్చ వచ్చినంత పనయ్యింది. బాబోయ్ అని ఒక కేక పెట్టి బయటకి పరిగెత్తబోయాడు. అరవకు. నీకేం కాదు ఇక్కడే కూర్చో అని వాడికి ధైర్యం చెప్పాను. ఇంతలో కీ బోర్డ్ నుండి శబ్ధాలు మొదలయ్యాయి. స్క్రీన్ మీద జీమెయిల్ ఓపెన్ అయ్యింది. నేను హాయ్ అని పంపాను. నేను పంపిన మెసేజ్ ఆ కంప్యూటర్ లో కనపడుతుంది. వెంటనే తన నుండి రిప్లై వచ్చింది. హాయ్ అని. అది చూడగానే మా వాడు కళ్ళు తిరిగి అక్కడే కుప్పకూలిపోయాడు.

నువ్వు చనిపోయావని నాకు తెలుసు. నేను మీ ఇంటికి వెళ్ళాను. మీ నాన్న గారిని కలిసాను. జరిగింది మొత్తం తెలుసుకున్నాను. చాలా బాధ వేసింది. కాని నాకు ఒక్కటి అర్ధం కావటం లేదు. నువ్వు నా వెనక ఎందుకు పడుతున్నావ్? నాకు ఎందుకు మెయిల్స్ పంపుతున్నావ్? అసలు నీకేం కావాలి? అని అడిగాను. తన నుండి రిప్లై వచ్చింది. అవును నేను చనిపోయాను. ఆ విషయం నీకు తెలుసని కూడా నాకు తెలుసు. నువ్వు మా ఇంటికి వెళ్ళడం. మా నాన్న ఇక్కడికి రావడం మొత్తం నాకు తెలుసు. కాని మీరంతా అనుకుంటున్నట్లు నేను ప్రమాదవశాత్తు చనిపోలేదు. నన్ను చంపేసారు. ఆ నలుగురూ కలిసి నన్ను చంపేసారు అని పంపింది. అంతే అది చూసి నాకు ఒక్క నిమిషం ఆశ్చర్యంతో చేయి కదలలేదు. షాక్ లో ఉండిపోయా. మళ్ళీ తన నుండే మెసేజ్ వచ్చింది. ఈ నిజాన్ని దాచేసి నా మరణాన్ని ఒక సాధారణ మృతి కింద మార్చేసారు. ఈ నిజం ఎవరికీ తెలియకుండా సమాధి కాకూడదనే ఎవరో ఒకరి ద్వారా ఈ నిజాన్ని బయటపెట్టలనుకున్నాను. అందుకు నాకు దొరికిన ఒకే ఒక్క మాధ్యమం నీ కంప్యూటర్. ఇందులో నుండి వాళ్ళకి మెయిల్స్ పంపి భయపెట్టాను. వాళ్ళతో పాటు నీకు మెయిల్స్ పెట్టాను. నీ ద్వారా ఈ నిజం బయటి ప్రపంచానికి తెలియచేయాలనుకున్నాను. అందుకే ఇదంతా చేసాను అని పంపింది. నేను తేరుకుని అసలు ఏం జరిగింది తనని ఎవరు చంపారని అడిగాను.

కాలేజ్ వాళ్ళతో టూర్ కి వెళ్ళడానికి నాన్న ని ఒప్పించి బయల్దేరాను. మొత్తం వారం రోజుల పాటు ప్లాన్ చేసారు. మొదటి రోజు అందరం చాలా బాగా ఎంజాయ్ చేసాం. అడుతూ పాడుతూ అసలు టైమే తెలియలేదు. సాయంత్రం అయ్యక దారిలో ఒక హోటల్ లో బస ఏర్పాటు చేసారు. రూం కి అయిదుగురు ఉండాలని చెప్పారు. మా స్నేహితురాళ్ళందరూ రెండు రూముల్లో సరిపోయారు. నేను ఒక్కదాన్నే మిగిలిపోయాను. నన్ను సోనాలి వాళ్ళ రూం లో వేసారు. నిజానికి నాకు వాళ్ళతో ఉండటం ఇష్టం లేదు. వాళ్ళకి కాలేజీలో చాలా చెడ్డ పేరు ఉంది. వాళ్ళ గ్యాంగ్ కి చాలా పొగరు. వాళ్ళంతా చాలా హైటెక్ గా ఉంటారు. అలాంటి వాళ్ళతో నేను అడ్జస్ట్ కాలేనని తెలిసినా తప్పక వాళ్ళతో రూం పంచుకోడానికి ఒప్పుకున్నా. కాని వెళ్ళిన దగ్గర నుండి నరకం. వాళ్ళ వెకిలి చేష్టలు చూడలేకపోయా. అయినా తప్పక అలాగే రూం లో ఉన్నా. వచ్చిన దగ్గర నుండి నన్ను ఏదో ఒకటి కామెంట్ చేస్తూనే ఉన్నారు.  వాళ్ళకి డ్రగ్స్ అలవాటు కూడా ఉంది. నా ముందే డ్రగ్స్ తీసుకున్నారు. డ్రగ్స్ తీసుకున్న దగ్గర నుండి వాళ్ళ ప్రవర్తన మరీ విపరీతం గా మారింది. నన్ను ఇష్టమొచ్చినట్లు తిట్టారు. నేను కోపం తో రూం లో నుండి వెళ్ళిపోబోతుంటే నా జుట్టు పట్టుకుని ఈడ్చి కింద పడేసారు. నాకు బలవంతం గా డ్రగ్స్ ఎక్కించారు. పైశాచికంగా ప్రవర్తించారు. సొనాలి కెమెరా తో వీడియో తీస్తుంటె మిగతా ముగ్గురూ నన్ను ఇష్టమొచ్చినట్లు కొట్టారు. నా డ్రస్ తీసేసారు. నేను వాళ్ళని ప్రతిఘటించే స్థితిలో లేను. నన్ను వివస్త్ర ని చేసి అది వీడియో తీసారు. తర్వాత వాళ్ళు చెప్పినట్లు వినకపోయినా, అక్కడ జరిగిన విషయాలు ఎవరితో అయినా చెప్పినా ఆ వీడియో ని మా కాలేజీ అబ్బాయిలందరికి MMS పంపిస్తా అని బ్లాక్ మెయిల్ చేసారు. ఆ రోజు నుండి నన్ను వాళ్ళ బానిసలా ఇష్టమొచ్చినట్లు హింసించారు. వాళ్ళ లగేజీ నాతో మోయించేవాళ్ళు.  టూర్ ఎప్పుడైపోతుందా ఎప్పుడు వీళ్ళ చెర నుండి బయటపడతానా అని ఎదురు చూసేదాన్ని. రేపటితో టూర్ ముగుస్తుందనగా ఆ రోజు అందరూ బోటింగ్ కి వెళ్దామని నిర్ణయించుకున్నారు. నేను రాను అని చెప్పినా వినకుండా రాకపోతే అందరికీ MMS పంపించేస్తామని బెదిరించి బలవంతం గా ఎక్కించారు. అప్పటికే బోటులో వాళ్ళ బాయ్ ఫ్రెండ్స్ ఇద్దరు ఉన్నారు. బోట్ బయల్దేరాక నా ముందే వాళ్ళకి నా వీడియో చూపించారు. వాళ్ళు నాతో అసభ్యం గా ప్రవర్తిస్తుంటే సోనాలి వీడియో తీస్తూ ఆనందపడుతుంది. తట్టుకోలేక తిరగబడ్డాను. అందరూ నన్ను కొట్టడానికి మీదకి వచ్చారు. ఆ పెనుగులాటలో నేను బోటులో నుండి జారి నీళ్ళలో పడిపోయాను. నేను మునిగిపోతుంటే వాళ్ళు నన్ను రక్షించకుండా నేను మునిగిపోవడాన్ని మొత్తం వీడియో తీసి ఆనందించారు. తర్వాత నేను కాలు జారి నీళ్ళలో పడిపోయినట్లు అందరినీ నమ్మించారు. అందుకే వాళ్ళని వదలకూడదని నిర్ణయించుకున్నా, కాని నేనేమీ చేయలేని పరిస్థితుల్లో ఉన్నాను. నాకు సాయం చేసే వారికోసం వెదికాను. చివరికి నాకు దొరికిన ఒకే ఒక్క మార్గం నీ కంప్యూటర్. దీని ద్వారా ఆ నలుగురికీ రోజూ మెయిల్స్ పంపి బెదిరించాను. వాళ్ళు భయపడ్డారు కాని నిజాన్ని మాత్రం బయటకి చెప్పలేదు. అందుకే నీతో పరిచయం చేసుకున్నా. నీకు నా గురించి తెలిసేలా చేసా అని జరిగింది మొత్తం చెప్పింది.
అదంతా విన్నాక తన మీద జాలేసింది. తనకి సాయం చేయాలనిపించింది. కాని వాళ్ళ వళ్ళే నువ్వు చనిపోయావని అందరినీ నమ్మించడం ఎలా? నువ్వు నాకు చెప్పావంటే ఎవరూ నమ్మరు. సరైన సాక్ష్యం లేకుండా వాళ్ళని శిక్షిండం కుదరదు కదా అని అడిగాను. నేను వాళ్ళతో గొడవపడుతున్నప్పుడు నేను నీళ్ళల్లోకి పడిపోయినప్పుడు  సోనాలి కెమెరా ఆన్ లోనే ఉంది. అది మొత్తం రికార్డ్ అయ్యింది. దాని ద్వారా వాళ్ళని పట్టించవచ్చు అని వాళ్ళని పట్టించే దారి కూడా చెప్పింది. వెంటనే ఆలస్యం చేయకుండా వాళ్ళ నాన్న గారికి ఫోన్ చేసి జరిగింది మొత్తం చెప్పాను. ఇద్దరం కలిసి సోనాలి మరియూ వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ మీద కంప్లైంట్ ఇచ్చాం. పోలీసులు సోనాలి కంప్యూటర్ లో దాచుకున్న వీడియో ని కనుక్కున్నారు. సోనాలి ని వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ ని అరెస్ట్ చేసారు.

నేను ఇంటికి వచ్చాను. ఇంట్లో చాలా హడావిడిగా ఉంది. గురువు గారు పూజ మొదలు పెట్టినట్లున్నారు. నేను నా రూం లోకి వెళ్ళి కంప్యూటర్ ఆన్ చేసి జీమెయిల్ ఓపెన్ చేసాను.
కల్పన దగ్గర నుండి మెయిల్. ఓపెన్ చేసాను. THANK YOU FRIEND.. GUD BYE..అని ఉంది. నా కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి మా ఇంట్లో ఒక మనిషి దూరం గా వెళ్ళిపోతున్నట్లనిపించింది. కాని మనసుకి ప్రసాంతం గా ఉంది నా వల్ల ఒక అమ్మాయికి మనశ్శాంతి కలిగినందుకు. గురువు గారు లోపలికి వచ్చారు. ఏవో మంత్రాలు చదివారు. ఇంకేం భయం లేదు ఆ ఆత్మ ఇంక ఈ దరిదాపుల్లోకి రాదు. ఇంకెప్పుడూ నీకు మెయిల్స్ పంపించదు అని చెప్పాడు. అవును ఇంకెప్పుడు నా కంప్యూటర్ వాడుకోదు.
తను నాకు మెయిల్స్ పంపించదు. కాని చివరి సారిగా తనకో మెయిల్ పంపించాలని మెయిల్ ఓపెన్ చేసాను. నువ్వెప్పుడూ నాకు బెస్ట్ ఫ్రెండ్వి.  miss you. అని తనకి మెయిల్ పంపించాను.