స్పిరిట్ గేమ్

మా టి వి లో మర్రిచెట్టు సినిమా వస్తుంది. ఇంట్లో అందరూ చాలా శ్రద్ధగా చూస్తున్నారు. రాం గోపాల్ వర్మ సినిమాల్లో సీన్ల కన్నా సైలెన్స్ ఎక్కువ ఉంటుంది. ఆ నిశ్శబ్ధం తోనే భయపెడతాడు. నిజానికి హార్రర్ సినిమాలు భయపడేవాళ్ళే ఎక్కువగా చూస్తారు. ఎందుకంటే వాళ్ళకి భయం ఒక వ్యసనం. నేను కూడా చాలా పిరికి వాడిని. ఇంట్లో ఒక్కడినే ఉండాలంటే అన్ని లైట్లు వేసి టి వి ఆన్ చేసి సౌండ్ పెట్టుకుని పడుకుంటాను లేదంటే భయంతో నిద్రే పట్టదు. కాని నాకు భయాన్ని అనుభవించడం అంటే చాలా ఇష్టం. దయ్యాలు భూతాలు ఇలాంటివన్నీ పగటి పూట ఒట్టి అబద్దం అని వాదిస్తాను. రాత్రైతే తాయత్తుల్ని మొలతాడుకి కట్టుకుని పడుకుంటాను. సినిమాని కళ్ళప్పగించి చూస్తున్నాం అందరం. బాగా నిశ్శభ్దంగా ఉంది. తర్వాత ఏం జరగబోతుందో అని అందరం భయం భయం గా ఉత్కంఠగా చూస్తున్నాం. ఇంతలో పెద్దగా శబ్ధం చేస్తూ ఫోన్ రింగ్ అయ్యింది. ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడ్డాను. రింగ్ అవుతుంది నా ఫోనే అని తెలిసి నవ్వుకుని ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసాను.అనిల్ గాడి దగ్గర నుండి ఫోన్. ఫోన్ ఎత్తగానే ఏరా ఏం చేస్తున్నావ్. ఖాళీయేనా? అని అడిగాడు. 'హా ఖాళీనేరా చెప్పు ఏంటి సంగతి అన్నాను. ఏం లేదు ఇవాళ రాత్రి మా ఫ్రెండ్ రూం లో పార్టీ ఉంది రా. నువ్వు కూడా వస్తావేమో అని ఫోన్ చేసా అన్నాడు. పార్టీ అనేసరికి నాలుక పీకేస్తుంది. కాని ఎవడో తెలియని వాడి పార్టీ కదా అని మొహమాటం అడ్డొస్తుంది. వద్దులేరా నేను రానులే నువ్వు వెళ్ళు అని అన్నాను కాని వాడు ఇంకోసారి రమ్మని పిలిస్తే వెళ్ళిపోదామని సిద్దమయిపోయాను. అనుకున్నట్లే వాడు పర్లేదు రా రా ఏం కాదు మా వాళ్ళు ఏం అనుకోరు అని చెప్పాడు.

సరే రా... నేను రెడీ గా ఉంటాను ఇంటికొచ్చి పికప్ చేసుకోమని చెప్పాను. ఒక అరగంటలో ఇద్దరం బయల్దేరాం. 
విజయవాడ నుండి ఒక 15 కి.మీ ల దూరం లో  హై వే నుండి లోపల కి దారి ఉంది. చీకటి పడ్డాక బయల్దేరడం వల్ల దారి సరిగ్గా కనపడడం లేదు. బండి హెడ్ లైట్ ని నమ్ముకుని ముందుకు వెళ్తున్నాం. కొంచెం దూరం వెళ్ళాక వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఇల్లు చేరుకున్నాం. రెండంతస్తులు ఉంటాయి. చుట్టూ అన్నీ పొలాలే. దూరం గా రెండు మూడు ఇళ్ళు ఉన్నాయి అంతే. పైన పెంట్ హౌస్ లో అనిల్ గాడి ఫ్రెండ్స్ ఉంటున్నారు. పైకి వెళ్ళేసరికి అందరూ మాకోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్లున్నారు. అనిల్ గాడిని చూసి ఎంత సేపు బే, ఈ పాటికి నాలుగు పెగ్గులు అయిపొయేయి అని తిట్టబోతూ నన్ను చూసి ఆగిపోయారు. మా వాడు నన్ను వాళ్ళందరికి పరిచయం చేసాడు. మొత్తం ఆరుగు ఉన్నారు. మాతో కలిపి మొత్తం ఎనిమిది మంది. కాని అందులో రూం లో ఉండే వాళ్ళు ఇద్దరే. మిగతా వాళ్ళందరు మాలాగే పార్టీ కి వచ్చారు.నరేష్, రాజు రూం లోనే ఉంటారు. వాళ్ళతో పాటు కిరణ్ అని ఇంకో ఫ్రెండ్ కూడా ఉంటాడు కాని వాడిది మధ్యాహ్నం షిఫ్ట్. రాత్రి ఎప్పటికో వస్తాడు అని అనిల్ ఆ రూం లో ఉండే వాళ్ళని పరిచయం చేసాడు. ఇక ఆలశ్యం చేయకుండా ఎవరి గ్లాసులు వాళ్ళు పట్టుకుని రౌండ్ గా కూర్చుని చీర్స్ కొట్టి మొదటి పెగ్గు తాగాము. మొదటి పెగ్గు తాగేటప్పుడు బుద్దిమంతుల్లా ఉన్నారు అందరూ. కానీ మూడో పెగ్గు పూర్తయ్యే సరికి ఒక్కొక్కడిలో ఉన్న కళాకారులు బయటకొస్తున్నారు. ఎవరి ఇష్టమొచ్చిన విషయం మీద వాళ్ళు తెగ లెక్చర్లు చెబుతున్నారు.
ఇంతలో రాజు ఆత్మల గురించి మాట్లాడడం మొదలు పెట్టాడు. అందరికీ ఆ టాపిక్ బాగా నచ్చింది. అందరు మౌనం గా వాడు చెప్పేది వింటున్నారు. నేను చాలా సార్లు దెయ్యాలని చూసాను, అవి రాత్రి పూట తిరుగుతాయి, మాది పల్లెటూరు కాబట్టి అర్ధ రాత్రి సమయం లో ఇంటికి వెళ్ళాల్సి వచ్చినప్పుడు ఒంటరిగా వెళ్ళే వాడిని. మా ఊరి మొదట్లోనే స్మశానం ఉంది. ఊరిలోకి ప్రవేశించాలంటే ఆ స్మశానం దాటుకుని రావాలి. రాత్రి పూట ఆ స్మశానం దగ్గర్లో నేను చాలా సార్లు దెయ్యాలని చూసాను. నేనే కాదు మా ఊరి వాళ్ళు చాలా మంది చూసారు. మా ఊరిలో చాలా గొర్రెలు రాత్రి సమయాల్లో మాయమైపోయేవి. పొద్దున్న వెతికితే వాటి కళేబరాలు స్మశానం మొదట్లో పడి ఉండేవి. అప్పటి నుండి మా ఊరిలో ఎవరూ రాత్రి సమయాల్లో బయట తిరగడం మానేసారు, ఆరు బయట కూడా పడుకోరు, మా ఊరిలో దాదాపు ప్రతి ఇంటి గోడ పైనా ఓ స్త్రీ రేపు రా.. అని రాసి ఉంటది అని చెప్పాడు. మేమందరం ఆశ్చర్యపోయాం. అలా ఎందుకు రాసి ఉంటది అని అడిగాము. మా ఊరిలో ఒక పెళ్ళి కాని అమ్మాయి స్మశానం పక్కన ఉన్న బావిలో దూకి ఆత్మహత్య చేసుకుని చనిపోయింది. తను ఎందుకు చనిపోయిందో కూడా ఎవరికీ తెలియదు. ఆ తర్వాత నుండి మా ఊరి అమ్మాయిలకి గాలి సోకడం, అనారోగ్యం పాలు అవ్వడం ఎక్కువయ్యాయి. అందరూ కలిసి ఒక మంత్రగాడిని పిలిచి పూజలు చేయించాక ఆ మంత్రగాడు బావిలో దూకిన అమ్మాయే అందరి ఇళ్ళకి వెల్తుంది, నచ్చిన వ్యక్తిలోకి ప్రవేశిస్తుంది అని చెప్పాడు. ఆ దయ్యం ఎవరి ఇంట్లోకీ ప్రవేశించకుండా ప్రతి ఒక్కరూ వాళ్ళ ఇంటి గోడల మీద ఓ స్త్రీ రేపు రా.. అని రాయమని చెప్పాడు. అందుకే దాదాపు మా ఊరిలో అందరి ఇంటి గోడల మీదా అలాగే రాసి ఉంటది అని చెప్పాడు. అందరరి మొహాల్లో ఆశ్చర్యం. అంతలో నరేష్ అనే వాడు ఒరేయ్ వాడేదో పల్లెటూరి నా కొ**..ఎదో చెప్తాడు..మీరంతా ఏంట్రా వాడు చెప్పే సొల్లు వింటున్నారు, దెయ్యాలు లేవు గియ్యాల్లేవు అని తిట్టాడు. వెంటనే అనిల్ గాడు లేదు రా దెయ్యాల సంగతేమో కాని ఆత్మలు నిజం గానే ఉంటాయి రా...కోరికలు తీరకుండా చనిపోతే ఆత్మలు అలాగే తిరుగుతాయి రా అని చెప్పాడు. అంత సీన్ లేదు..నిజంగా ఉన్నాయని నిరూపించగలవా అని వాదించాడు నరేష్. వెంటనే రాజు లేచి అరే నువ్వెప్పుడైనా స్పిరిట్ గేమ్ ఆడావా? అని అడిగాడు. అదేం ఆట రా అని అడిగాడు అనిల్ గాడు. ఆత్మల్ని ఈ లోకం లోకి పిలిచి వాటితో మాట్లాడడానికి ఇదొక మార్గం రా అని చెప్పాడు. నాకు ఎలా ఆడాలో తెలుసు అని చెప్పి బొమ్మలు గీయడానికి వాడే చార్ట్ తీసుకుని వచ్చి మద్యలో పరిచాడు. అందరం ఆశ్చర్యం గా చూస్తున్నాం. ఆ చార్ట్ పైన 'A' నుండి 'Z' వరకు అక్షరాలని , 0 నుండి 9 వరకు అంకెలని రాసి ఒక్కో అక్షరం చుట్టూ గుండ్రం గా గీసాడు. అక్షరాలన్ని చిందర వందరగా ఒక క్రమం లేకుండా రాసాడు. ఆ చార్ట్ కి నాలుగు మూలలా నాలుగు గుండ్రటి సున్నాలు గీసి ఒక దానిలో 'YES' అని , రెండో దానిలో 'NO' అని , మూడో దానిలో హలో అని నాలుగో దానిలో గుడ్ బై అని రాసాడు. మద్యలో ఒక కాయిన్ పెట్టి దాని చుట్టూ గుండ్రం గా గీసాడు. అందరం వాడు చేసే దాన్ని మౌనం గా చూస్తున్నాం. ఒక కొవ్వొత్తి తీసుకొచ్చి ఆ చార్ట్ కి ఎదురుగా పెట్టి వెలిగించాడు. మాలో ఒకరిని వెళ్ళి లైట్ ఆపు చేయమన్నాడు. అనిల్ వెళ్ళి లైట్ ఆపు చేసాడు. రూం లో ఆ కొవ్వొత్తి వెలుతురు తప్ప ఇంకే వెలుతురు లేదు. అందరు ఆ చార్ట్ చుట్టూ చేరి కూర్చున్నారు. ఆ కొవ్వొత్తి వెలుగులో అందరి మొహాలు ఎర్రగా మండుతున్నట్లు కనపడుతున్నాయి. తర్వాత ఏం చేస్తాడో అని అందరూ రాజు వంక చూస్తున్నారు. నరేష్ వంక చూసి నువ్వు ఆడతావా? లేదంటే మళ్ళీ తర్వతా నేను మోసం చేసా అంటావ్ అని అడిగాడు. వాడు కంగారు పడిపోయి లేదు లేదు నువ్వే ఆడు, నాకు ఎలా ఆడాలో తెలీదు కదా అని సమాదానమిచ్చి కొంచెం వెనక్కి జరిగాడు. రాజు ఒక బ్లేడు తీసుకుని తన బ్రొటన వేలిని కొంచెం తెగేలా కోసాడు. చార్ట్ మద్యలో ఉన్న కాయిన్ తీసి తన రక్తం లో అద్దాడు. అదంతా చూస్తుంటే అక్కడేదో క్షుద్ర పూజలు చేస్తున్నట్లు అనిపించింది. భయమేసి అనిల్ గాడి చేయి పట్టుకుని కూర్చున్నాను. రాజు ఆ కాయిన్ తీసి మద్యలో ఉన్న సర్కిల్ లో పెట్టి దాని మీద తన వేలు ని అంటీ అంటనట్లు ఆనించాడు. ఎవరి ఆత్మ ని పిలవమంటారు అని అడిగాడు. ఇందులో ఇలాంటి చాయిస్ లు కూడా ఉంటాయా అనిపించింది నాకు. నరేష్ గాడు కొంచెం ధైర్యం నటిస్తూ సౌందర్య ఆత్మ ని పిలువ్ అని వెటకారం చేసాడు. అందరం ఒక్కసారిగా నవ్వాము. మమ్మల్ని చూసి రాజు కోపం గా ఇక్కడ ఉన్న వాళ్ళకి సంభందించిన వాళ్ళ అత్మలు లేదంటే ఈ చుట్టు పక్కల ఉన్న ఆత్మలు అయితేనే త్వరగా మనతో కమ్యూనికేట్ అవుతాయి, మీలో ఎవరైనా మీ వాళ్ళు ఎవరైనా చనిపోతే వాళ్ళని పిలవాలనుకుంటున్నారా? అని అడిగాడు. ఎవరూ ఏం మాట్లాడలేదు. సరే ఈ దగ్గరలో ఉన్న ఏదైనా ఆత్మని పిలుద్దాం అన్నాడు. అందరూ సరే అన్నట్లు తలలూపారు. రాజు ఆ కాయిన్ పైన తన వేలు ని పెట్టి, తనతో పాటు నరేష్ ని కూడా ఆ కాయిన్ మీద వేలు ని పెట్టమన్నాడు. ఇద్దరూ ఎదురెదురుగా కూర్చున్నారు. రాజు మా అందరికి ముందుగానే వార్నింగ్ ఇచ్చాడు. ఎవరైనా ఒక్కరే ప్రశ్నలు అడగాలి, అందరూ అడిగితే సమాధానం ఇవ్వవు ఆత్మలు అని చెప్పి ప్రశ్నలు అడగడానికి నన్ను నియమించారు. నేను అడగను నాకు భయం గా ఉంది అని చెప్పాను. పర్వాలేదు, ప్రశ్నలు అడిగే వాళ్ళని ఆత్మలు ఏమీ చేయవు. ఒకవేళ వాటికి కోపం వచ్చినా ఆ కాయిన్ ని పట్టుకున్న వాళ్ళనే ఏమైనా చేస్తాయి అని చెప్పాడు. ఆ మాట వినగానే నరేష్ గాడు వేలికేదో షాక్ కొట్టినట్లు తీసేసాడు.
రాజు వెంటనే తీయకూడదు అని వారించాడు. నరేష్ ని కూడా కళ్ళు మూసుకోమన్నాడు. రాజు కళ్ళు  మూసుకుని గట్టిగా ఎవరైనా ఉన్నారా? ఎవరైనా ఉన్నారా? ఉంటే నాకు సమాధానం కావాలి అని పెద్ద పెద్దగా అరుస్తున్నాడు. మాకందరికీ గుండెల్లో రైల్లు పరిగెడుతున్నాయి. నరేష్ గాడి పరిస్థితి ఐతే మరీ దారుణం. చెమటలతో ఒళ్ళంతా తడిచిపోయింది. పది నిమిషాలు అవుతుంది. కాయిన్ లో ఎటు వంటి కదలికా లేదు. రాజు ఈ సారి స్వరం ఇంకొంచెం పెంచుతూ చివరి సారిగా అడుగుతున్నాను. నువ్వు ఇక్కడే ఉన్నావని తెలుస్తుంది. మాతో మాట్లాడు. నువ్వున్నావని సమాదానం చెప్పు అని గదమాయించినట్లు అడిగాడు. అప్పుడు చిన్నగా కాయిన్ కదలడం మొదలయ్యింది. రాజు కళ్ళు తెరవకుండా అలానే ఉన్నాడు. నరేష్ కూడా కళ్ళు తెరవకూడదని ముందే చెప్పడం వల్ల తను కూడా అలాగే ఉన్నాడు. నేను నువ్వు ఇక్కడే ఉంటే హలో చెప్పు అని అడిగాను. కాయిన్ మెల్ల మెల్లగా ముందుకు జరుగుతుంది. అలా జరిగి జరిగి హలో అని రాసి ఉన్న సర్కిల్ లోకి వెళ్ళి ఆగింది. అందరికీ వెన్నులో వణుకు మొదలయ్యింది. నేను ఎవరు నువ్వు? నీ పేరు చెప్పు అని ముందుగా రాసి పెట్టుకున్న ప్రశ్నలనే అడుగుతున్నాను. వెంటనే కాయిన్ మెళ్ళగా పక్కకి జరిగి మొదట 'R' అనే అక్షరం దగ్గరకి వెళ్ళింది అక్కడి నుండి 'A'' దగ్గరకి జరిగింది. నిదానంగా 'V' దగ్గరకి జరిగింది, ఆ తర్వాత ''I' దగ్గరకి వెళ్ళి ఆగింది. ఆశ్చర్యం. అందరం ఒకరి మొహాలు ఒకరం చూసుకున్నాం. 'R', 'A' , 'V', 'I' అంటే రవి. తన పేరు రవి అని చెప్తుంది.
నేను ఆశ్చర్యం నుండి తేరుకుని 'ఎవరు నువ్వు? ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చావ్? అని నా తర్వాతి ప్రశ్న ని అడిగాను. కాయిన్ మెల్లగా నో దగ్గరకి వెళ్ళి ఆగింది. అంటే తనకి చెప్పడం ఇష్టం లేదు అని అర్ధం.
ఆత్మ ఏదైనా ప్రశ్న కి సమాధానం చెప్పడం ఇష్టం లేదు అంటే మనం మళ్ళీ ఆ ప్రశ్న ని అడిగి విసిగించకూడదు అని రాజు ముందే చెప్పాడు. అందుకే నేను వెంటనే తర్వాతి ప్రశ్న ని అడిగాను. నువ్వెందుకు ఇక్కడే తిరుగుతున్నావ్? అని అడిగాను. అప్పుడు కాయిన్ చిన్నగా 'H' దగ్గరకి వెళ్ళి అక్కడి నుండి 'O' దగ్గరకి తర్వాత 'M' దగ్గరకి ఆ తర్వాత 'E' దగ్గరకి వెళ్ళి ఆగింది. 'HOME' అంటే ఇల్లు. ఆ ఆత్మ ఇది తన ఇల్లు అని చెప్తుందా?  వెంటనే ఇది నీ ఇల్లా? అని అడిగాను. ఆ ప్రశ్న మేము ముందే రాసుకున్న ప్రశ్నల్లో లేదు. అయినా కుతూహలం కొద్దీ అడిగేసాను. కాయిన్ తిన్నగా 'YES' దగ్గరకి వెళ్ళి ఆగింది. నాకేమి అర్ధం కావట్లేదు. తర్వాత మేము రాసుకున్న ప్రశ్నల్లో తర్వాతి ప్రశ్నని అడిగాను. నీకు ఎవరి మీదైనా కోపం గా ఉందా? అని అడిగాను. వెంటనే 'YES' అన్న సమాధానం. ఎవరి మీద అని అడిగాను. కాయిన్ కదలడం లేదు. మళ్ళీ అదే ప్రశ్నని రెండో సారి అడిగాను. 'NO' అని సమాధానం. ఇంక అడగడానికి ఏం ప్రశ్నలు రాసుకోలేదు. సరే ఇక వెళ్ళిపో అని చెప్పాను. కాయిన్ వెళ్ళి NO దగ్గర ఆగింది. అంతే అందరికీ గుండెల్లో దడ మొదలయ్యింది. రాజు మాకు ముందే చెప్పాడు. కొన్ని ఆత్మలు మన దగ్గరకి వచ్చాక తిరిగి వెళ్ళమంటే వెళ్ళవు. అవి కోరికలు తీరకుండా చనిపోయిన ఆత్మలు. అవి మొండిగా ప్రవర్తిస్తాయి. కాని మనమే వాటికి ఏదొకటి చెప్పి పంపించేయాలి అని చెప్పాడు. ఇక నేను ధైర్యం తెచ్చుకుని నీకు ఇక్కడ ఏం పని లేదు వెళ్ళిపో అని గదమాయించాను. అయినా సరే మళ్ళీ NO అన్న సమాధానమే. నాకు ఇంక పిచ్చి పిచ్చిగా భయమేసేస్తుంది. ఏం చేయాలో ఆ రాజు గాడు చెప్పలేదు. దయ చేసి వెళ్ళిపో. గుడ్ బై గుడ్ బై అని గట్టిగా అరిచాను. కాయిన్ చిన్నగా గుడ్ బై అని రాసి ఉన్న సిర్కిల్ లోకి వెళ్ళి ఆగింది. అందరం ఊపిరి పీల్చుకున్నాం. నరేష్ గాడిని అడిగాము. కాయిన్ నిజంగానే కదిలిందా అని. వాడు అవును రా, నా వేలు దాని పైనే ఉంది. ఎవరో లాగుతున్నట్లు కాయిన్ ముందుకు కదిలిపోతుంది రా. ఏరా నీకు కూడా అలాగే అనిపించిందా అని రాజు ని అడిగాడు. వాడు అవును అని చెప్పాడు. నరేష్ గాడు వెంటనే రాజు ని ఇంకో సారి ఇలాంటి ఆటలు ఆడించకు రా బాబు. గుండె నూటొకటి కొట్టుకుంటుంది చూడు అని రాజు చేయి వాడి గుండె పైన పెట్టి చూపించాడు. ఇప్పటికైనా నమ్ముతావా ఆత్మలు దెయ్యాలు ఉన్నాయని అని అడిగాడు రాజు. నమ్మానులేరా బాబు...ముందు ఒక రెండు పెగ్గులు వేద్దాం రండి అప్పుడు కాని ఈ భయం పోదు అని నరేష్ గాడు అందరి గ్లాసుల్లో పోసాడు.
రెండు పెగ్గులు పడగానే అందరికీ ఎక్కువయిపోయింది. పావు గంటలో అందరూ నిద్రపోయారు. నాకు కూడా బాగా నిద్ర పట్టేసింది. ఆదమరిచి నిద్రపోతున్నాను. సుమారు రెండు గంటల సమయం లో ఎవరో తలుపు కొడుతున్నట్లు శబ్ధమయ్యింది. వాళ్ళ రూం మేట్ కిరణ్ నైట్ షిఫ్ట్ నుండి వచ్చుంటాడులే ఎవరో ఒకరు తీస్తారులే అని అలాగే పడుకున్నాను. కానీ మిగతా వాళ్ళందరూ కోమా లో ఉన్నారు. ఎవ్వరూ లేచి తలుపు తీయట్లా. ఇక తప్పక నేనే లేచి తలుపు తీశాను. ఒక కుర్రాడు గుమ్మం బయట నుంచుని ఉన్నాడు. మా వయసు కుర్రాడిలాగే ఉన్నాడు.  మంచి హైట్ దిట్టం గా ఉన్నాడు. లోపలికి రాకుండా నన్ను అలానే చూస్తు నిలబడిపోయాడు. మీరు కిరణ్ ఆ? అని నేనే అడిగాను. తను అవును అన్నట్లు తల ఊపాడు. నేను అనిల్ వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ని. ఏంటి పార్టీ కి రాలేదు. ఇప్పటి దాకా వర్క్ ఉందా? అని అడిగాను. తను నా వంక చూసి నవ్వి లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు. ఆ టైం లో నిద్ర లేచే సరికి నాకు ఇంక నిద్ర పట్టలేదు. బయటకొచ్చి నిలబడ్డాను. నా వెనకే కిరణ్ కూడా వచ్చి నిలబడ్డాడు. తనని చూసి బాస్.. అక్కడ మందు ఉంది. తాగుతారా? కావాలంటే నేను కంపెనీ ఇస్తాను అని అడిగాను. అతను నాకు అలవాటు లేదు అని చెప్పాడు. నా ఎదురుగా నిలబడి నన్నే చూస్తున్నాడు. నేను అతని వంక చూసినప్పుడు అతని కళ్ళు బాగా ఎర్రగా ఉన్నాయి. అదేంటి మీ కళ్ళు అంత ఎర్రగా ఉన్నాయి అని అడిగాను. నేను నిద్రపోయి 14 రోజులు అవుతుంది అన్నాడు. అవునా అన్ని రోజుల నుండి నిద్ర లేకుండా ఎలా ఉన్నారు ఏమైనా ప్రాబ్లమా అని అడిగాను. అతను వెంటనే ఒక అమ్మాయి నన్ను మోసం చేసింది. దాని వల్లే నాకీ పరిస్థితి. దాన్ని వదలను అని చాలా కోపం గా ఏదేదో మాట్లాడుతున్నాడు . నాకేం మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు. తనని శాంతపరుద్దామని బాస్ అలా బయటకెళ్ళి వద్దామా అని అడిగాను. అతను సరే ఒక చోటికి వెళ్ళాలి తీసుకెళ్తావా అని అడిగాడు.  ఇద్దరం కలిసి కిందకి దిగాము. నాకు మత్తుగా ఉండటం వలన తనని బైక్ నడపమని అడిగాను. లేదు నువ్వే నడుపు అని చెప్పాడు. ఇద్దరం రోడ్ పైకి వచ్చాము. తను దారి చూపిస్తున్నాడు. తను చెప్పిన రూటులోనే వెళ్తున్నాం. మైన్ రోడ్ నుండి కొండ పైకి వెళ్ళే దారిలోకి పోనివ్వమన్నాడు. ఈ టైం లో కొండ పైకి ఎందుకు? అక్కడ ఎవరూ ఉండరూ ,అది ఘాట్ రోడ్ కదా, పైగా లైట్లు కూడా ఉండవు వద్దు అన్నాను. తను లేదు వెళ్ళాలి తీసుకెళ్ళు అని ఆఘ్నాపించినట్లు చెప్పాడు. ఇక తప్పక ఆ రోడ్ లోకి బండి తిప్పాను. కొంచెం దూరం వెళ్ళాక ఘాట్ రోడ్ ప్రారంభమైంది. రోడ్ మొత్తం చిమ్మ చీకటి. అసలేం కనపడట్లేదు. రోడ్ కి ఇరువైపులా పెద్ద పెద్ద చెట్లు, గాలికి ఆ చెట్లు ఊగుతూ చేసే శబ్ధం భయంకరం గా ఉంది. కొంచెం ముందుకి వెళ్ళాక నాకు భయం మొధలయ్యింది. వెనక్కి వెళ్ళిపోదామా అని అడిగాను. లేదు ఇంకొంచెం దూరమే అన్నాడు. కొంచెం ముందు కి వెళ్ళాక రోడ్ మలుపులో ఆపమన్నాడు. బండి ఆపి ఇంజిన్ ఆన్ లోనే ఉంచాను హెడ్ లైట్ వెలుతురు కోసం. ఆ వెలుతురు లో దూరం గా రోడ్ నుండి కిందకి చూస్తే చిన్న చెరువు కనపడుతుంది. కిరణ్ ఆ చెరువు దగ్గరకి వెళ్దామన్నాడు. నేను వద్దని వారించాను. అయినా వినకుండా కిందకి దిగి ఆ చెరువు దగ్గరకెళ్ళాడు. నేను ఒక్కడినే ఉండటానికి భయమేసి తనతో పాటు కిందకి దిగాను. తను ఆ చెరువు వంకే తదేకం గా చూస్తున్నాడు. కొంచెం సేపటికి బిగ్గరగా ఏడుస్తున్నాడు. తనని చూస్తుంటే నాకు భయమేస్తుంది. కిరణ్ ఏమైంది ఎందుకలా ఏడుస్తున్నావు అని అడిగాను. నేనూ ,శ్వేతా వారానికి ఒకసారైనా ఇక్కడికి వచ్చే వాళ్ళం. తనకి ఈ ప్లేస్ అంటే చాలా ఇష్టం.తనని నేను ప్రాణం గా ప్రేమించా, కాని తను నన్ను మోసం చేసింది. అది చేసిన మోసం తట్టుకోలేక ఇక్కడే ఇదే చెరువులో దూకి ఆత్మహత్య చేసుకున్నా అని బిగ్గరగా ఏడుస్తూ చెప్తున్నాడు, ఆ చివరి మాటలు నాకు సరిగ్గా అర్ధం కాలేదు. ఏంటి ఏమన్నావ్ అని అడిగాను. ఇక్కడే ఇక్కడే దానికోసం ప్రాణాలు తీసుకున్నా. అది మాత్రం ఇంకొకడితో హాయిగా కాపురం చేస్తుంది అని అన్నాడు. ఆ మాటలకి ఒక్క క్షణం నిర్ఘాంతపోయా. కాళ్ళు వణుకుతున్నాయి. ఏంటి ఇతను ఇలా మాట్లాడుతున్నాడు, ఏమైంది ఇతనికి, అసలెవరు ఇతను అనుకుని ఎవరు నువ్వు? అని అడిగాను. నేను రవి ని అన్నాడు. అంతే కాళ్ళ కింద భూకంపం వచ్చినట్లైంది. ముచ్చెమటలు పోసేసాయి. వాడు నన్ను చూసి నవ్వుతున్నాడు. నేనేం చేస్తున్నానో నాకు అర్ధం కావట్లేదు. అక్కడి నుండి పరిగెత్తాను. తను నా వెనకే పరిగెడుతున్నాడు. పరిగెత్తి పరిగెత్తి బైక్ దగ్గరకొచ్చాను. బైక్ స్టార్ట్ చేసి ముందుకి కదలబోయాను. అంతే ఎవరో ఈడ్చి కొట్టినట్లు బైక్ పై నుండి ఎగిరి  కింద పడ్డాను. పడటం పడటం రోడ్ మీద నుండి జారి చెరువు దగ్గరకి వెళ్ళడానికి కిందకి దిగే మార్గం లో పడ్డాను. అంతే ఎవరో నా కాళ్ళని పట్టుకుని కిందకి లాగేస్తున్నారు. నేను విడిపించికోవడానికి శతవిధాలా ప్రయత్నిస్తున్నాను. ఆ చీకట్లో ఏమి కనపడటం లేదు. చేతికి ఏమైనా దొరుకుతుందేమో అని వెతుకుతున్నాను. ఒక చెట్టు కొమ్మ దొరికింది దాన్ని పట్టుకుని విడిపించుకోడానికి కాళ్ళు ఆడిస్తున్నాను. కాని ఒక్కసారిగా నాకన్నా వెయ్యి రెట్లు బలం తో గట్టిగా కిందకి లాగినట్లనిపించింది.చేయి కోసుకుపోయింది కొమ్మ కి. చేతి నిండా రక్తం. ఇంక నా వల్ల కావట్లేదు, నా ఓటమిని అంగీకరించేసి ప్రతిఘటించడం మానేసాను. అంతే ఎవరో నన్ను లాక్కుంటూ చెరువులోకి తీసుకెళ్ళిపోయారు.
ఒక్కసారి గా కళ్ళు తెరిచి చూసాను. అనిల్ గాడు ఎదురుగా కనపడుతున్నాడు. ఏరా తాగింది దిగిందా? చేతికి దెబ్బ తగిలినా కూడా అంత సోయ లేకుండా పడుకున్నావేంట్రా? అని అడిగాడు. వెంటనే చేయి చూసుకున్నాను. చేతికి కట్టు ఉంది. ఏమైంది అని అడిగాను. రాత్రి తాగింది ఎక్కువై గ్లాస్ పగలకొట్టావు. అది కోసుకుపోయింది అన్నాడు. అంటే ఇప్పటి దాక జరిగింది కలా? చా నిజం గా జరిగినంత భయమేసింది ఏంటి అనుకున్నాను. రెడీ అయ్యి వెళ్ళబోతూ రాజు దగ్గరకి వెళ్ళి రాజు నిజం చెప్పు. రాత్రి మనం స్పిరిట్ గేం ఆడాం కదా అదంతా నిజమేనా? కాయిన్ నిజం గా కదిలిందా అని అడిగాను. తను నవ్వి లేదు మామ.. ఆ నరేష్ గాడు రోజు నన్ను పల్లెటూరి వాడినని ఆటపట్టిస్తూ ఉంటాడు. అందుకే వాడిని భయపెట్టడానికి అలా చేసా. కాయిన్ నేనే జరిపాను, నేను కాయిన్ లాగుతుంటే నిజం గా ఆత్మే లాగుతుందని భయపడి చచ్చాడు వాడు అన్నాడు. మరి నువ్వు రాత్రి పేరు అడిగితే రవి అని చెప్పావు కద అది ఎవరి పేరు అని అడిగా. అది మా ఇంటి ఓనర్ వాళ్ళ అబ్బాయి పేరు. తను మొన్నే చనిపోయాడు, ఆత్మ హత్య చేసుకుని చనిపోయాడు లవ్ ఫైల్యూర్. అందుకే అతని పేరు చెప్తే ఈ నరేష్ గాడు దడుచుకు చస్తాడని అలా చెప్పా అని చెప్పాడు,
తను చెప్తుంటే నాకంతా అయోమయం గా ఉంది. నిన్న ఆడిన స్పిరిట్ గేం అబద్దమా. రాత్రి నిజం గా ఆత్మ రాలేదా? అలా ఐతే నిన్న రాత్రి నాతో మాట్లాడింది ఎవరు. తను ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు అని రాజు నాకు ఇప్పుడేగా చెప్తున్నాడు, మరి రాత్రి వచ్చింది కల ఐతే తను ఆత్మ హత్య చేసుకుని చనిపోయిన విషయం రాత్రే నాకెలా తెలిసింది? వెంటనే రాజు ని ఆ అబ్బాయి ఎలా చనిపోయాడు అని అడిగాను. ఇక్కడి నుండి కొంచెం దూరం లో ఆ ఘాట్ రోడ్ దగ్గర చెరువుంది ఆ చెరువు లో దూకి ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు అని చెప్పాడు. నాకు ఆ మాట వినగానే ఒక్క క్షణం గుండె ఆగిపోయింది. ఇప్పుడు రాజు నాకు చెప్తుంది అంతా నాకు రాత్రే తెలుసు కదా? అంటే నిజం గానే నేను ఆ చెరువు దగ్గరకి వెళ్ళానా? అలా ఐతే నేను ఈ పాటికి చనిపోయి ఉండాలి కదా? చేయి కి దెబ్బ తగిలింది గ్లాస్ వల్ల, కాయిన్ కదిలింది రాజు వల్ల ఐతే మరి ఇవన్నీ నాకెలా తెలిసాయి. ఇలా ఆలోచించుకుంటూ కిందకి దిగుతున్నాను. రాజు కూడా మాతో పాటే కిందకి వచ్చాడు. మొదటి అంతస్థు కి వచ్చాక రాజు నన్ను పిలిచాడు. అదిగో అతనే చనిపోయింది అని వరండాలో గోడకి వేలాడ తీసిన ఫోటో వంక చూపించాడు, ఆ ఫోటో చూడగానే నా పై ప్రాణాలు పైనే పోయాయి. రాత్రి నేను చూసిన రూపమే అది. అతనే రవి. ఇంక ఒక్క క్షణం కూడా అక్కడ ఉండకుండా పరుగు పరుగున కిందకి దిగి బైక్ స్టార్ట్ చేసాను.మళ్ళీ ఇప్పటి వరకు వాళ్ళ రూం దరిదాపుల్లోకి వెళ్ళలేదు. జన్మలో స్పిరిట్ గేమ్ ఆడలేదు...